Mijn naam is Dirk Oostra, 28 jaar en geboren en getogen in Zwolle. Ooit begon ik met de ambitie om bij de politie te werken, waarvoor ik de opleiding tot handhaver volgde. Na een afwijzing bij de politieacademie kreeg ik het advies om iets te doen met mijn hoofd in plaats van met mijn handen. Dat leidde me naar de studie bestuurskunde, waar ik mijn propedeuse behaalde. Later stapte ik over naar rechtsgeleerdheid en besloot ik voltijd te gaan werken en deeltijd te studeren. In die periode werkte ik onder andere als beleidsmedewerker ruimtelijke ordening en bij de raadsgriffie, maar geen van beide functies paste echt bij mij.
Ik kende Recruitmenthuis al van naam, omdat het vorige kantoor in Zwolle bij mij om de hoek zat. Ik werd door een recruiter van Recruitmenthuis benaderd via LinkedIn en toevallig kwam ik haar later die dag tegen tijdens het uitlaten van mijn hond. Dat voelde als een teken. We maakten kennis, maar ik koos uiteindelijk voor een ander bureau. Toen dat niet bleek te passen, heb ik opnieuw contact opgenomen met Recruitmenthuis. De klik was er nog steeds en nu zit ik hier, op een plek die goed voelt.
Hoe ziet je werkdag eruit?
Bij de gemeente Hardenberg werk ik als projectmedewerker aan diverse thema’s. Van woningbouw en bedrijventerreinen tot circulaire economie. Mijn werkdag is nooit hetzelfde. De ene dag houd ik me bezig met het beoordelen van evenementsubsidies en heb ik contact met initiatiefnemers, vergunningverleners en soms zelfs de wethouder als er een bijzondere aanvraag ligt. De andere dag bezoek ik een bedrijf dat werkt aan circulaire economie, of voer ik gesprekken met inwoners en partijen uit de markt over het volkshuisvestingsprogramma. Mijn agenda geeft elke ochtend pas echt richting aan de dag en die kan ook nog zomaar veranderen. Dat maakt het werk dynamisch en allesbehalve saai. Een project waar ik echt trots op ben is dat we een beleidskader voor de huisvesting van arbeidsmigranten hebben ontwikkeld. Toen ik in september begon, was er nauwelijks zicht op waar en hoe arbeidsmigranten woonden. Er was geen registratie, geen beleid. Nu ligt er, in nauwe samenwerking met ondernemers en andere stakeholders, een concreet beleidskader dat vlak voor het zomerreces door de raad is vastgesteld. Daarmee leggen we een stevige basis waarmee gemeente, ondernemers en arbeidsmigranten verder kunnen. Het is een stap vooruit zonder ongewenste neveneffecten voor omliggende gemeenten. Hoewel de gemeente soms formeel is ingericht, neem ik graag initiatief en zoek ik de directe route; liever even aankloppen bij een wethouder dan blijven hangen in de officiële lijnen.
Wat geeft je energie in het werkveld?
De afwisseling in mijn werk maakt het boeiend. Ik heb veel contact met inwoners en initiatiefnemers, of het nu gaat om evenementensubsidies of huisvestingsprojecten. Hoewel ik begon met het idee vooral ondersteunend te zijn, merk ik steeds meer dat ik een belangrijke schakel ben binnen het team. Soms is het zoeken naar balans in de inhoud en hoeveelheid werk, maar daarover blijf ik goed in gesprek met collega’s en mijn teamleider om het behapbaar te houden.
Waar zie je jezelf over vijf jaar?
Dat durf ik eigenlijk niet zo goed te zeggen. De politiek vind ik erg interessant, met name de landelijke politiek volg ik actief. Een mooie opstap zou de gemeenteraad zijn, over vijf jaar. Tegelijkertijd laat ik me ook leiden door de kansen die ik in mijn actieve carrière krijg. Vanuit zowel de gemeente Hardenberg als Recruitmenthuis ervaar en voel ik steun om mijzelf verder te ontwikkelen en mijn potentie volledig te benutten. Dat een detacheerder dat doel nastreeft, vind ik uniek en waardeer ik zeer.
Wat is het beste advies dat jij ooit hebt gekregen?
Luisteren naar je gevoel. Gevoel is voor mij een belangrijke raadgever, in welke situatie dan ook. Vaak voel je al aan of iets goed zit of juist niet. Het is me meerdere keren overkomen dat ik mijn twijfels uitsprak, maar toch een andere richting werd kozen. En dan merk je tijdens het proces dat het begint te wringen, tot het uiteindelijk misgaat. Op zulke momenten denk ik: ik had het gezegd. Niet op een betweterige of arrogante manier, maar omdat ik door schade en schande mijn intuïtie haast blind heb leren vertrouwen. Dit helpt me iedere dag.
Wat betekent werkgeluk voor jou?
Voor mij is het belangrijk dat ik zonder zorgen naar bed kan gaan en ’s ochtends met plezier aan mijn werkdag begin. Ik geloof dat je werkt om te leven, niet leeft om te werken. Op dit moment ervaar ik zeker werkgeluk. Ik heb fijne collega’s die altijd bereid zijn te helpen, of het nu gaat om werk of gewoon een praatje. Ook al ben ik vrij introvert, ik voelde mij hier snel onderdeel van het team. Het is echt een warme sfeer en ja, het is misschien een vies woord, maar het voelt hier net als een familie.
