Collega aan het woord: Miguel Ririhena

06-05-2022

Miquel, wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen?
Dat als je iets wil veranderen en daadwerkelijk impact wil generen, je moet zorgen dat je aan tafel komt waar de besluiten worden genomen. Dat is een van de redenen geweest dat ik de politiek ben in gegaan.

Wat is de grootste blunder die je ooit hebt gemaakt?
Een aantal weken geleden had ik een grote blunder. Dat gebeurde op een donderdag. Ik haalde mijn zoon (6) en dochter (8) op van school. We waren al bijna thuis, toen mijn zoon opmerkte dat we niet compleet waren: mijn dochter stond nog op het schoolplein. Dat was wel een blunder. We zijn toen snel terug gefietst. Gelukkig heeft mijn dochter mij al wel weer vergeven ;-).

Waar ben je het meest trots op?
Het eerste wat mij te binnen schiet: mijn kinderen. Hoe ze zijn, vind ik heel mooi. Ik maak als jeugdconsulent behoorlijk wat vechtscheidingen mee. Dus ik weet: het ouderschap is complex. En een goede start is niet vanzelfsprekend. Mijn kinderen hebben dat gelukkig wel en dat zie je dus in hoe ze zijn. Daar ben ik heel trots op.
Waar ik ook trots op ben, is dat ik het verhaal mag vertellen namens mijn partij, kiezers en inwoners. Dat ik zo het verschil mag maken. Om een voorbeeld te noemen: in onze gemeente, Tynaarlo, was geen enkele straat vernoemd naar een vrouw. Dat vond ik absurd. Met straatnamen hou je geschiedenis levend, het zegt iets over de culturele waarde van een gemeenschap. Daar horen vrouwen ook bij, dus ik diende een motie in. Die werd aangenomen en inmiddels heeft het college besloten om een nieuw hofje te vernoemen naar een vrouw.

Welke belangrijke keuze heb je recent gemaakt?
De keuze om kandidaat wethouder te zijn. Dat is namelijk best een ingrijpende keuze: het wethouderschap is een fulltime baan. Dus als ik straks wethouder mag worden, stop ik als jeugdconsulent.

Wat heb je onlangs nog geleerd?
Momenteel zijn we aan het onderhandelen, over de formatie. Daarbij heb ik ook een secondant, iemand die me bijstaat. Zij geeft aan mij terug wat ze ziet tijdens de onderhandelingen, zij spiegelt mij. En dat is heel fijn, want zo krijg je inzicht in je gedragingen. Zo weet ik van mezelf dat ik heel bevlogen kan zijn. Soms raak ik mensen kwijt in die bevlogenheid. Ik heb geleerd dat ik dan beter even naar achteren kan leunen, zodat het kan landen bij andere mensen. Want als je ze mee wil krijgen moet je ook kijken waar ze zitten in het proces in plaats van alles uit jezelf te beredeneren.